Savasin en kanli gunlerinden biri. Asker,en iyi arkadasinin az ileride kanlar
içinde yere dustugunu gordu. Insanin basini bir saniye bile siperin uzerinde
tutamayacagi ates yagmuru altindaydilar. Asker tegmene kostu.
- Tegmenim,
firlayip arkadasimi alip gelebilir miyim?
- "Delirdin mi?der gibi bakti tegmen.
- Gitmeye deger mi? Arkadasin delik desik olmus.
- Buyuk olasilikla olmustur
bile. Kendi hayatini da tehlikeye atma" Asker israr etti. Tegmen:
- Peki.. Git o zaman ....
Inanilmasi guc bir mucize. Asker o korkunç ates yagmuru altinda
arkadasina ulasti. Onu sirtina aldi kosa kosa dondu. Birlikte siperin içine
yuvarlandilar. Tegmen, kanlar icindeki askeri muayene etti. Sonra onu sipere
tasiyan aaskere dondu:
- Sana degmez,hayatini tehlikeye atmana degmez, demistim.
- Bak hakli ciktim. Bu zaten olmus. - Degdi tegmenim " dedi asker.
- Degdi tegmenim " dedi asker.
- Nasil degdi?" dedi tegmen.
- Bu adam olmus gormuyor musun?
- Gene de degdi komutanim.
- Cunku yanina ulastigimda henuz sagdi.
- Onun son sozlerini duymak dunyaya bedeldi benim icin. Ve arkadasinin son
sozlerini hickirarak tekrarladi tegmene:
"Jim!..Gelecegini biliyordum!.." demisti arkadasi...
"Gelecegini biliyordum!....."
Konu: Son Soz....... 
Paz Mart 13, 2011 10:45 pm